Uitvoerder Bob Jonkheer: “Of ik nu op de bouwplaats ben of zit op m’n fiets. Ik ga ervoor.”
Met de aftrap van de Heembouw Games tijdens de Get Together bijeenkomst ter ere van het tachtig jarig bestaan Heembouw afgelopen mei is de toon gezet. Met grenzeloze toewijding, peak performances, passie en de wil om elkaar naar een hoger plan te tillen, blijkt dat Heembouw met al haar presteerders en professionals goud op de werkvloer heeft. Tussen de werelden van sport en de werkvloer zijn veel raakvlakken. In beide gevallen heb je te maken met mensen, met het beste uit mensen halen en het beste uit een team halen. Bob Jonkheer, uitvoerder bij Heembouw Wonen en met een indrukwekkende hoeveelheid wielrenmedailles op zak, legt ons uit wat de drive is om te presteren. “Of ik nu op de bouwplaats ben of zit op m’n fiets. Ik ga ervoor.”
Bob, over prestaties gesproken. Kennen we op de werkvloer ook de Bob die op de fiets zit?
“Absoluut. Ik ben heel fanatiek en blijf kijken wat ik uit mezelf kan halen. Hoe kan het nóg beter en hoever kan ik gaan? Dat betekent dat je discipline nodig hebt en jezelf pijn moet doen om een stap verder te komen. Die eigenschappen zie ik ook terug in mijn werk. Ik heb een doelstelling en wil scoren. Weliswaar in harmonie. En dáár zit voor mij het verschil. Op de fiets doe ik het alleen, op de werkvloer werk ik graag samen. Weet je, ik zal het zo zeggen. In de koers is niemand lief voor elkaar. Je moet om te fietsen een klootzak zijn. Maar zodra ik afstap, ben ik heel sociaal.”
Uitblinkers worden niet geboren maar hebben mentale hardheid ontwikkeld, en geleerd om te gaan met tegenslagen en te presteren onder druk. Herken je dat?
“Mijn vader is bloemenkweker. Ik ben opgegroeid op het land en was de hele dag buiten. Om hutten te bouwen maar ook om te helpen als het druk was. Thuis zijn we allemaal gedreven in ons werk. Mijn vader was een fanatieke triatlonner. We deden veel spelletjes thuis, altijd in wedstrijdvorm. En sporten hoorde er bij. Ik deed aan hardlopen, tennissen, voetballen, zwemmen, atletiek en jeugd wielrennen. Uitdagingen en onder druk staan is er thuis met de paplepel ingegoten.
Ik weet nog wel dat mijn broer en ik ’s nachts wakker werden gemaakt door mijn vader met het verzoek om nog even een kasje plantjes te planten. We sprongen gelijk uit bed, alsof het heel normaal was. Het was uiteindelijk een grap, we werden vroeg wakker gemaakt omdat we als verrassing op vakantie gingen. Maar, de spirit was er dus al van jongs af aan. Ontwikkeld door mezelf en meegekregen van mijn vader.”
In 2011 werd je 1ste op het NK Amateurs 30+. Hoe ben je daar gekomen?
“Pas op m’n 18e was ik echt verkocht. Ik zag hoe Richard Groenendaal (Nederlands voormalig profwielrenner, red.) het WK Veldrijden won en dacht: dit wil ik ook. Ik ben relatief laat wedstrijden gaan rijden. Mijn start was bij de B-amateurs en binnen een paar maanden pakte is twintig keer podium. Het ging me makkelijk af. Ook mijn overstap naar de Elite-wielrenners was een succes, ik won gelijk de eerste wedstrijd. Toen kwam mijn grootste uitdaging, de Olympia’s Tour, dé Nederlandse etappewedstrijd."
“Ik kan radicaal omslaan. Als ik iets wil, ben ik 100% aan en ga ik volledig voor de winst"
"In 2011 won ik het NK in de categorie A-amateurs 30+. Dat was lekker hoor! Inmiddels was ik ‘oud’, dat wil zeggen 28 jaar. Professional worden was te laat. Daarbij, ik werkte ook gewoon nog 40 uur in de week en kon bij lange na niet zoveel trainen als de profs deden. Dat is een keuze. Maar ik ben diep gegaan en heb eruit gehaald wat erin zat. Gefietst tussen de grote mannen als Tom Dumoulin en Lars Boom, dat maakt me trots.”
Inmiddels heb je twee prachtige zoontjes. Hoe lang duurt het nog voordat zij over de finish komen?
“Gisteren heb ik toevallig nog met zoon van 8 gefietst. Een rondje mountainbiken, we spelen dan een spelletje alsof we echt een rit rijden en dan doe ik verslag. Het liefst zet ik hem volledig op de fiets en leer ik hem hoe hij een finale moet rijden. Maar ik rem mezelf, laat ‘m maar lekker voetballen. Dat is veel socialer.”
Kom op, in een sportman als jij zit een tijger die nooit los laat.
“Dat zie je ook wel op foto’s terug! Bijvoorbeeld op deze, tijdens de Ronde van Voorhout. Opvreten die handel, dacht ik. Ik won zilver. Nog steeds wil ik mijn zoons laten af en toe zien dat ik bij de betere kan horen. En natuurlijk blijft de ambitie er altijd. NK 40+ komt eraan en wie weet moet ik maar eens gaan kijken of ik nog een keer kampioen kan worden. Ja, ik weet dat het er in zit. Maar ook door mijn kinderen heb ik ingezien dat ik niet alles wil geven voor de sport. En een teamsport als voetbal veel socialer is. Maar ik kan radicaal omslaan. Als ik het wil, ben ik 100% aan. Dan train ik elke dag en ga volledig voor de winst.”
Mocht je radicaal omslaan.. wat merken wij daar bij Heembouw van?
“Ik wil altijd de toppen van mijn kunnen bereiken. Of het nu gaat om een volgende stap bij Heembouw, de oplevering van een mooi renovatieproject, het winnen van de Heembouw Games of die befaamde beker bij mijn volgende wielertour. Ik ga altijd voor de winst. Samen of alleen.”