Timmerman Bachir Negrouz: “Timmerman is het mooiste vak wat er bestaat. En zeker bij Heembouw.”

Bruisend, met een grote glimlach en zijn armen wijd open voor een warm ontvangst, staat hij in de bouwkeet van project Duivenvoordelaan in Wassenaar. Zijn bewegende handen versterken zijn enthousiaste babbel. Dit kan niet anders dan dat het een energiek gesprek gaat worden. Bachir, welkom terug!
“Ja, terug op de plek waar ik hoor! Ik zie Heembouw als mijn familie. Ik werk 8 uur per dag met mijn collega’s en zie hen vaker dan dat ik mijn eigen familie en vrienden zie. Dan moet het wel goed voelen en dat voelt het. Het contact met elkaar hier is bijzonder, dat heb ik nergens anders gevonden. Daarbij heeft Heembouw mij de kans gegeven om te groeien. Dat was nog voor de crisis, toen ik de mogelijkheid kreeg om een opleiding te volgen voor Timmerman 1. Dat was voor mijn eigen kwaliteit goed en ook voor die van Heembouw. Als het aan mij lag, was ik natuurlijk nooit weggegaan. Het voelt voor mij dan ook als een droom dat ik weer terug ben.”

De crisis kwam hard aan in de bouwsector. Ook voor Heembouw had dat gevolgen en betekende dat uiteindelijk voor jou geen verlenging van je contract. Na een mooie leerzame tijd, stond je in 2012 buiten. Dat deed pijn, hoe ben je verder gegaan?
“Ik ben gewend van jongs af aan om te gaan met tegenslagen en probeer daarom altijd positief te denken. Maar deze boodschap leverde wel een traan op. Ik ben vervolgens aan de slag gegaan als zzp-er. Soms met leuke opdrachten en soms minder leuke. Dat kwam bijvoorbeeld door lange reistijden maar ook vaak door de sfeer. Die is niet overal hetzelfde. Toen ik vorig jaar weer zo’n moment had, ben ik naar de website gegaan van Heembouw om te kijken of er vacatures waren. Bingo, dat was een verrassing. Ik schreef een brief en werd direct uitgenodigd. Ik vergeet nooit dat ik binnen kwam lopen en Rita, een van de receptionistes die er al jaren zit, mij direct herkende. Alsof ik niet weggeweest was. Dat moment bevestigde dat ik hier thuis hoor.”

Je ziet Heembouw als je familie en herkent jezelf in de cultuur van het bedrijf. Heeft jouw Marokkaanse afkomst hier nog invloed op?
“Ik kom uit een arm gezien. Mijn ouders hadden het niet breed, dus als kind ging ik al jong de markt op om geld te verdienen voor het hele gezin. Ik had een keihard leven, zo zie ik het en wat ik daarvan heb geleerd heb is dat je blij moet zijn met wat je wel hebt. 25 jaar geleden heeft mijn tante ervoor gezorgd dat ik naar Nederland kon komen. Thuis werkten mijn vader en broers ook in de bouw en hoewel ik niet makkelijk leer, heb ik door de mogelijkheden die Nederland biedt mijn diploma’s gehaald. Mijn liefde voor de bouw werd werkelijkheid en dat ervaar ik nog elke dag. In dit vak ben je een allrounder, word je vanzelf een alleskunner omdat je in deze rol veel meer doet dan timmeren. Je bent bezig met planningen, voorbereidingen treffen voor de leveranciers die komen en contact met de bewoners is heel belangrijk. Dan profiteer ik van mijn eigen stukje cultuur. Door mijn Marokkaanse mentaliteit weet ik met geduld en een lach mensen snel tevreden te houden. Je wordt gevormd door je achtergrond, dat maakt uiteindelijk wie je bent. Ik ben op nul begonnen maar heb nu de mooiste baan die er is.”

Als het aan jou ligt wordt iedereen dus later timmerman als hij groot is. Wat geef jij de nieuwe generatie mee?
“Als je met je handen wilt werken, dan moet je echt kiezen voor het timmermansvak. Je leert elke dag en je wordt steeds handiger omdat je veel doet. Want dat is wel mijn tip, geloof in jezelf en ben niet bang om fouten te maken. Er is een tekort aan vaklieden zoals ik, dat geeft ook wel een lekker gevoel. Je hoeft niet bang te zijn dat je geen baan vindt, die tijd hebben we hopelijk gehad. Inmiddels ben ik al 19 jaar timmerman en blijf ik dit doen tot mijn pensioen. Bij Heembouw, dat mag duidelijk zijn.”