BIM en TIM: af van de ouderwetse tekeningen
We gaan bij Heembouw steeds een stapje verder in de digitale wereld. Niet alleen op kantoor, maar zeker ook op de bouwplaats. BIM is één van de gebieden waar we stappen zetten en continu aan het verbeteren zijn, hier zien we vooral op kantoor al de stapels geprinte tekeningen slinken. Nu blijft altijd de vraag: “Hoe krijgen we deze digitalisering nu goed naar de bouwplaats en wat hebben we daarvoor nodig?”
TIM
Wie is TIM?
TIM is niet een persoon.
De vraag is: Wat is TIM?
TIM is de vertaling van BIM naar de werkplek buiten op de bouw. Niet de keet waar de uitvoerder zit. Daar is de digitalisering van kantoor al compleet doorgevoerd. In de keet wordt gewerkt met de 3D modellen, een groot scherm etc. De uitvoerder loopt ook al de bouw op met zijn iPad in de hand om controles te doen en te bewaken.
TIM is echt de stap naar de bouwers zelf. De mensen die het “bouwpakket” in elkaar zetten. De makers. Wat hebben zij nu nodig om hun werk nog beter, efficiënter en met minder papier te doen?
TIM = Taakgericht Informatie Management (en dit korten wij af tot TIM).
We werken overal al met modellen en zijn toch nog steeds geneigd dit te vertalen naar ouderwetse tekeningen die we 20 jaar geleden ook al maakten. Hier willen we vanaf. Sterker nog: hier moeten we vanaf.
Hoe komen we door deze transitie?
Wij hebben bedacht dit TIM te noemen, omdat we dan ook duidelijk een verandering aangeven.
We gaan met elkaar aan de voorkant nadenken wat de mensen buiten aan informatie nodig hebben en hoe we dit weer kunnen geven.
De praktijk is nog niet zo dat elke timmerman in weer en wind met een iPad kan werken. Soms zijn er andere informatiedragers nodig om de werkzaamheden weer te geven. Dit kan nog steeds werken met een tekening op papier. Het gaat vooral om de informatie die wordt weergegeven en de hoeveelheid stukken die nodig zijn om een taak uit te voeren. Hoe visueel kunnen we de werkzaamheden maken?
Door hierover na te denken hoeven we dus geen overzichtsplattegronden meer te maken. Niemand bouwt hiervan, het is alleen lekker om in de keet op te hangen. Daarvoor hebben we in de keet schermen hangen en kunnen we door het 3D model navigeren.
Waarvoor gebruiken we TIM dan wel?
We gebruiken TIM vooral op de werkvloer. Daar waar de mannen en vrouwen van de bouw alles wat wij op kantoor verzinnen, waar moeten maken. Denk hierbij aan de timmerman, stukadoor, tegelzetter, wandenbouwer, plafonds etc.
Zij hebben andere informatie nodig dan feedback van kantoor: het model is juist, alles past in elkaar en we hebben geen clashes meer. Dat is mooi en vanzelfsprekend voordat deze mannen/ vrouwen hun werk gaan uitvoeren, echter ze hebben er niets aan.
Op dit moment hebben wij op de bouwplaatsen nog niet alle technieken beschikbaar zodanig dat de plafondmaker door zijn bril precies ziet hoe hoog de profielen van de plafondverdeling moeten komen en welke plafondplaat waar komt te liggen en of het eventueel een pasplaat is. Deze informatie is er wel. Vaak is deze informatie over meerdere documenten verspreid aanwezig. Door na te gaan denken over de taak, maken we nu een document waar alleen de informatie op staat die de plafondmaker ook nodig heeft. Dus alle informatie per taak op 1 drager (pdf, papier, etc.). En geen overbodige informatie, zoals de hoogte van de toiletpot in die ruimte. Die wil de loodgieter weten en niet de maker van het plafond. TIM is eigenlijk de IKEA handleiding voor op de bouwplaats.
Het klinkt bijna vanzelfsprekend als ik dit zo opschrijf. Niets is echter minder waar. In de bouw is er toch altijd sprake van: “zo doen we het toch altijd”, of “voldoen de tekeningen wel aan de NEN 2574?“.
Er is dus ook een bepaalde gewenning hoe tekeningen “eruit moeten zien”, want dat zijn we zo gewend.
Dit zegt niets over de juistheid van een tekening, terwijl we juist met behulp van BIM streven naar juistheid van informatie en modellen. Juist die tekeningen van voor de tijd met BIM waren minder nauwkeurig. Hier kon het zomaar gebeuren dat een doorsnede niet klopte met een gevel of plattegrond en waren de details helemaal van een ander niveau.
Juist door het werken met modellen hebben we al die accurate informatie en geometrie die gecontroleerd is en kunnen we dus ook op andere manieren informatie verstrekken.
Dat betekent wellicht ook dat we nieuwe middelen nodig hebben om deze informatie te gaan delen.